Najcenniejszy dar

Nie jakiś gadżet. Kolejny anioł do kolekcji też nie. Wspólne zdjęcie to tylko wspomnienie. Ulubione czekoladki również nie wchodzą w grę. Nie kwiaty, których zapach uwielbiasz. To ma być coś wyjątkowego!

Co ja Ci mogę dać?                                                                                                                       

Niewiele Ci mogę dać, a jednak mam coś najcenniejszego, czym chciałabym Cię obdarować…

To czas…

Czas na wspólne rozmowy do późnych godzin nocnych. Czas na telefon i sms. Czas na radość i oswajanie codziennych trosk. Czas na kawę i ciacho. Czas na wyjazd do kina i nad jezioro. Czas na wspólne milczenie i obecność bez słów, gdy będzie taka potrzeba. Czas, w którego centrum będziesz TY – i nic więcej.

Najlepszym prezentem jaki możesz komuś podarować jest Twój czas. Bo kiedy ofiarujesz swój czas to ofiarujesz kawałek swojego życia, którego nigdy nie odzyskasz.
Czas jest skarbem. Moim i Twoim. Jest bezcenny.

I w tym jesteśmy równi. Mamy go tyle samo. Codziennie budzimy się z tym samym potencjałem-mamy 24 godziny. To aż 86400 sekund!

Wyobraź sobie, że każdego dnia dostajesz taki przelew na swoje konto…
Bez względu na to co robisz, kim jesteś i jaką masz pracę codziennie kwota 86400 zł ląduje na Twoim koncie. Brzmi fajnie, co?
Jest tylko jeden warunek – przelew dostajesz o północy i masz dokładnie 24 godziny na wydanie wszystkich pieniędzy. Jeżeli tego nie zrobisz – pozostałe pieniądze przepadają na zawsze…

Jest taka waluta, w której każdy z nas dostaje taki przelew na swoje konto. Tą walutą jest CZAS. Każdy z nas dostaje dokładnie 86 400 sekund każdego dnia. To tylko i wyłącznie od Ciebie zależy ile z tych sekund zainwestujesz, a ile zmarnujesz.

Czas nic nie kosztuje, ale jest najcenniejszym darem. Nie da się go cofnąć ani przyśpieszyć, nie można go też zatrzymać. Ulatuje bezpowrotnie. Jest najbardziej cenną rzeczą na świecie, a jednocześnie tak bardzo dziś niedocenianą i pomijaną. Wydaje się nam, że mamy go pod dostatkiem, a tym samym nawet nie zdążymy się obejrzeć kiedy minął kolejny tydzień, miesiąc, rok. Nie szanujemy ani swojego ani cudzego czasu. Źle nim dysponujemy, roztrwaniamy na nieistotne rzeczy, marnujemy go i ciągle jesteśmy zaskoczeni jak szybko mija. Czas jest nieskończony, a jednocześnie ograniczony. To jedno z największych bogactw jakie posiadamy. Ulotny, nienamacalny, niedostrzegalny – a tak ważny.

Żeby docenić czas…

Żeby docenić wartość jednego roku, zapytaj studenta, który oblał końcowe egzaminy.
Żeby docenić wartość miesiąca, spytaj matkę, której dziecko przyszło na świat za wcześnie.
Żeby docenić wartość godziny, zapytaj zakochanych czekających na to, żeby się zobaczyć.
Żeby docenić wartość minuty, zapytaj kogoś, kto przegapił autobus lub samolot.
Żeby docenić wartość sekundy, zapytaj kogoś, kto przeżył wypadek.
Żeby docenić wartość setnej sekundy, zapytaj sportowca, który na olimpiadzie zdobył srebrny medal.
Czas na nikogo nie czeka. Łap każdy moment, który Ci został, bo jest wartościowy.
Dziel go ze szczególnym człowiekiem – będzie jeszcze więcej wart.

Wiesz co to znaczy poświęcić swój czas?

Poświęcasz czas wtedy kiedy masz przed sobą milion ważnych spraw: ważny egzamin, napięty grafik w pracy, a mimo to ofiarujesz go osobie, nie oczekując niczego w zamian. Czasem ktoś to doceni i powie „dziękuję” a czasem nie, ale nie zważaj na to. W życiu nie ma nic ważniejszego niż drugi człowiek i nic cenniejszego niż czas, który możesz poświęcić.

Dlaczego?

Dlatego, że czas jest czymś, czego nie da się nadrobić czy zaoszczędzić. Kiedy więc ktoś poświęca Ci swój czas, pokazuje, że jesteś dla niego ważny, że Cię kocha, szanuje i ceni sobie Twoje towarzystwo. Myślę też, że trzeba umieć odróżniać, kiedy ktoś poświęca nam swój czas wolny, a kiedy tworzy czas wolny, właśnie po to, by nam go poświęcić. Choć w obu wypadkach ktoś poświęca coś, co do niego należy i bardzo to sobie cenimy, to nie ma to takiego samego wymiaru. Doprawdy pięknie jest, gdy ktoś zadzwoni do Ciebie w swojej przerwie na kawę, ale najpiękniej jest wtedy, gdy odbierze telefon w momencie, gdy zadzwonisz w trakcie obowiązków.

Wiesław Myśliwski w książce „Ostatnie rozdanie” napisał: „Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze.”

Jak szanujesz swój czas?

Jak go spędzasz?

Komu go poświęcasz?

Zaplanujesz jutrzejszy dzień tak, by każda godzina była wartościowa?